Soms komt er toevallig wat op je pad. Het lukte me niet online kaartjes te bestellen. Dat soort zaken gaat hier vaker mis, dus toog ik zelf naar de kassa. Het was lekker weer en daarnaast is het altijd goed om een gericht doel na te streven. Zeker wanneer dat een haalbaar doel is.
Met mijn nu wel verkregen kaartjes keek ik om me heen of ik hier misschien nog iets anders zou kunnen beleven. Een beetje dwalen en een beetje Google maps raadplegen. Het rare bij die kaart-app is dat een aanduiding van een plek zomaar weer van het scherm kan zijn verdwenen. Beetje absurd eigenlijk, het ene moment denk je iets interessants te zien en het volgende moment is het weg.
Zo had ik in een flits gezien dat er iets van of over Alberto Giacometti in de buurt was. Dat zou wel grappig zijn, want op de een of andere manier ben ik altijd fan geweest van zijn beelden. Gemaakt van klei, geen vlees op de botten. Of anders gezegd dat er steeds opnieuw weer wat klei werd verwijderd totdat alleen de essentie overbleef. Het bleek het Giacometti Institut te zijn, met een kleine tentoonstelling, vooral over de Neus. Vrij naar Pinokkio, hangend in een metalen frame, met de neus zelf prikkend buiten de kaders van dat frame. Ook bleek in dit Institut een stuk van zijn atelier, ooit in Parijs, nagebouwd.
Weer buiten was ik al zeer tevreden, en leek het me goed de dag te besluiten met een loopje over de Cimetière du Montparnasse. De begraafplaatsen in Parijs zijn altijd wel de moeite waard. Nu helemaal, want ik kwam zo ineens op bezoek bij een andere naam die ik immer hoog in mijn vaandel heb gehad, namelijk Samuel Beckett. Nou ja zeg. Aan het graf zelf was niet zoveel bijzonders te zien, zo dacht ik in ieder geval. Misschien onterecht. In een van zijn beroemdste theaterstukken – Wachten op Godot – denk je eigenlijk ook voortdurend dat er niets bijzonders te zien is.
Het absurde is toeval en het toeval wil dat deze twee mannen in hun tijd in Parijs enorm goede vrienden waren. Voor de uitvoering van het stuk van Becket heeft Giacometti het decor verzorgd. Dat bleek in essentie te bestaan uit slechts zijn Boom van Godot. Al bij al een fantastisch voorbeeld van hoe er dingen bij elkaar komen terwijl je daar niet op zat te wachten.