Het voelde allemaal een beetje onwennig, een langere tijd in mijn eentje op stap. Wel fijn om eigen keuzes te maken, jammer om niet direct ervaringen te delen, vaak lastig om alleen aan te schuiven. Tijdens de eerste dagen moest ik behoorlijk mijn draai zien te vinden. Wendagen, nieuwe plek, hoe ga ik dit aanvliegen? Parijs hoeft niet te wennen aan mij, je zoekt het maar lekker zelf uit lijken ze te zeggen. De mensen zijn alleraardigst hoor. Echter ieder zijn eigen leven. Zo gaf mijn buurman aan de rest van de bewoners op dezelfde gang niet te kennen. En nu ik inmiddels kennis heb gemaakt met weer een andere bewoonster – die hier ook niemand in dit complex kende – ben ik ineens de bekendste.
Inmiddels sta ik er alweer wat relaxter in. Zo af en toe een terrasje of een bezoek aan een concert, museum, theater of film. Hoewel taal belangrijk is, is het voordeel van kunst dat de diepere laag ook zonder taal beschikbaar kan komen. Al die activiteiten brengen je ergens waar je nog niet eerder was, vaak ook nog op bijzondere locaties.
Er is één café bij mij in de buurt wat ik al snel erg leuk vond en waar ik nu regelmatig kom. Vertical Art is de naam. Prima, de koffie is daar goed, de croissant is daar goed, de prijs is daar goed. Ze hebben lekkere muziek en ik zit daar goed. Afgelopen zondag was het ineens een komen en gaan, allemaal mensen naar achterin het café. Toen ik daar polshoogte ging nemen – je wilt natuurlijk wel weten wat er zoal in “jouw” café gebeurt – bleken ze hier achterin een klimwand te hebben. Aha, toen vielen er wat dingen op hun plek: verticale kunst. Dit is precies de sfeer die bij zo’n sport als boulderen hoort. Open minded, niet competitief, elkaar helpen en waarderen.
Het gevolg is dat ik met de aanschaf van een 10-seance-kaart en klimschoentjes klaar ben voor de bestorming, het avontuur. Een leuke sport om te doen, uitdagende puzzels en als je valt land je veilig op de matras. En wat meer is, er is een positieve vibe met onderlinge uitwisseling en ongedwongen persoonlijk contact. De muur wacht en ik ga er tegenaan.