Stiekem werken een boel mensen door de dag heen veel voedsel weg. Ik zeg expres niet eten. Er is ontbijt, lunch en avondeten. Tegenwoordig ook tussendoortjes, in de ochtend en in de middag. Extraatjes na het eten en in de avond. Voorwaar een volwaardige training in opslag. Alsof het menselijk lijf een silo is. Mocht de maag al het signaal geven dat je vol zit, de grenzen voor dat signaal worden bij voortduring opgerekt. Sterker nog na enige tijd niet eten gaat het lichaam bedelen. Het koekje bij de koffie wat we vroeger hadden is al bijna ouderwets. Tegenwoordig zijn er pakjes met koekjes, die kun je met twee tegelijk eten.
En dan ’s avonds natuurlijk nog steeds, of opnieuw, trek.
Op een gegeven moment was er een nieuwigheid in de snackbar bij ons op het dorp. Nadat mijn ouders de administratie van de praktijk klaar hadden, werd er gebeld naar de snackbar. Of ze alvast wat loempia’s in het vet wilden gooien, want loempia’s deden er altijd wat langer over. Dan kwamen we die zo halen. Zo hoefde ik niet lang te wachten. Ik houd nog steeds niet van lang wachten.